Μαρια Συνεδριο

[Audio] (διαφάνεια 1: όνομα) Καλησπέρα σας λέγομαι Φράγκου Μαρία είμαι εργαστηριουχος φυσικοθεραπευρτια και συντονίστρια στο Επιστημονικό Τμήμα Αθλητικής Φυσικοθεραπείας του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών. Είναι χαρά μου που βρίσκομαι στο 30ο πανελλήνιο συνέδριο των φυσικοθεραπευτών. Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Μπακαλίδου για την πρόσκληση συμμετοχής σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα τράπεζα. (διαφάνεια 2: εσύ στην ξιφασκία) Μία καρμική συνεργασία εφόσον υπήρξαν και εγώ αθλήτρια ξιφασκίας και μέλος της εθνικής ομάδας και να αποκαλύψω ότι υπήρξα συναθλήτρια με το προηγούμενο ομιλητή κύριο Καζαγλη. Σε αυτή την παρουσίαση θα αναφερθούμε στα σύνδρομα υπέρχρησης στους αθλητές ξιφασκίας σε αναπηρικό αμαξίδιο. (διαφάνεια 3:δυο αμαξίδια σε αγώνες) Τα τελευταία χρόνια η δημοτικότητα των αθλημάτων με αναπηρία και του ανταγωνισμού μεταξύ των αθλητών με αναπηρία έχει αυξηθεί σημαντικά. Με αυτή την αύξηση της έκθεσης και της συμμετοχής σε αθλήματα με αναπηρικό αμαξίδιο. Έρχεται μία αύξηση των σχετικών στρεσογόνων παραγόντων συμπεριλαμβανομένων του μυοσκελετικού φορτίου..

[Audio] Η εξωτερική μηχανική φόρτιση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο παραπόνων στις αρθρώσεις. Έγινε και βιβλιογραφική ανασκόπηση με στόχο (διαφάνεια 4: βιβλιογραφική ανασκόπηση ) 1) τον προσδιορισμό και την περιγραφή του πόνου σε αθλητές με αναπηρικό αμαξίδιο 2) να εξετάσει τους παράγοντες και τους υποκείμενους μηχανισμούς που θα μπορούσαν να εμπλέκονται 3) να παράσχει κάποιες γνώσεις στην ανάπτυξη προληπτικών μέτρων. (διαφάνεια 5: Ποσοστό) Σε αυτά τα άρθρα διαπιστώθηκε σχετική υψηλή συχνότητα παραπόνων πόνου που κυμαίνεται από 16% έως 76%. Ο πόνος βρέθηκε να είναι κοινό παράπονο σε αθλητές με αναπηρικό αμαξίδιο. Η αιτία των προβλημάτων φαίνεται να είναι πολυπαραγοντική, ωστόσο κάποια χαρακτηριστικά όπως, αυξημένα χρόνια αναπηρίας, ηλικία, κτλπ αποδείχτηκε ότι αυξάνει τον κίνδυνο για τα σύνδρομα υπέρχρησης.Οι επαναλαμβανόμενοι μικροτραυματισμοί συσσωρεύονται και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται τα σύνδρομα υπέρχρησης..

[Audio] (διαφάνεια 6: σημα Ολυμπιακων με καροτσακι) Η ξιφασκία είναι ένα από τα πέντε αθλήματα που ήταν μόνιμο στους Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1896. H ξιφασκία με αμαξίδιο παρουσιάστηκε αρχικά στους αγώνες του Stoke Mandevill Games από τον Sir Ludwig Guttman το 1954 ως άθλημα αποκατάστασης και ψυχαγωγίας των τραυματιών του Β' παγκοσμίου πολέμου του νοσοκομείου για κακώσεις νωτιαίου μυελού - Είναι Παραολυμπιακό άθλημα από τους πρώτους Παραολυμπιακούς αγώνες της Ρώμης το 1960. Η ξιφασκία απαιτεί ταχύτητα, προσμονή, αντανακλαστικά και μεγάλη ψυχική δύναμη. Μία μικρή ανάλυση των στιγμων του αθλήματος θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την αιτία των συνδρόμων υπέρχρησης των αθλητών ξιφασκιας σε αναπηρικο αμαξιδιο..

[Audio] (διαφάνεια 7: Κατηγορίες-αγωνίσματα) Με βάση την αναπηρία του κάθε αθλητή έτσι όπως ορίζεται από το classification (ειδική εξέταση, κατάταξη από επιστημονική επιτροπή της IWASF) ορίζονται οι κατηγορίες: Α΄ κατηγορία για αθλητές -τριες με ακρωτηριασμούς με κίνηση και αίσθηση του κορμού. Β΄ κατηγορία για αθλητές με κάκωση του νωτιαίου μυελού και εγκεφαλικές παραλύσεις χωρίς κινητικότητα στον κορμό (κοιλιακούς –ραχιαίους) C΄κατηγορία για αθλητές με τετραπληγία, (χωρίς αίσθηση κορμού και με επηρεασμένα άνω άκρα. Κάποια άλλα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι ότι το ξίφος ζυγίζει 500 γραμμάρια και (διαφάνεια 8: πλαίσιο που δένουν τα καρότσια) υπάρχει και ένα ειδικό πλαίσιο το οποίο εκεί δένονται τα καρότσια (διαφάνεια 9: φωτογραφίες από προπονητή) Μεταξύ των κατηγοριών υπάρχουν μικρές διαφορές που πρέπει να εστιάσουμε όπως ανάλογα με τον τραυματισμό κάποιος αθλητής μπορεί να μην είναι σε θέση να φέρει τον κορμό του μπροστά για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, καθώς θα πέσει κάτω αλλά και αυτό είναι ένα ακόμα επίπεδο εξέλιξης στην τεχνική του αθλήματος. Αλλη μία διαφορά με τον ξιφομάχος της Α κατηγορίας με την κατηγορία Β είναι ότι κράτα πάντα την καρέκλα ο ξιφομάχος της κατηγορίας Β, ή συνήθως υπάρχει ένα υποβραχιόνιο.

[Audio] στο οποίο θα κρατηθεί για να ανακτήσει ώθηση,ή να τραβήξει το σώμα του. Θέση φύλαξης Σκύψιμο προς τα εμπρός κάνοντας επίθεση γίνεται σε δύο βήματα πρώτα κλήση προς τα πίσω οι γοφοί στρίβουν ώστε να μπορεί να γέρνει προς τα πίσω και ξανά αρχική θέση το πίσω χέρι κρατάει το αμαξίδιο και επισημαίνουμε ότι και αυτό παίρνει πολλά από τα φορτία και θα δούμε στη συνέχεια ότι έχουμε κυρίως θλάστικού τύπου τραυματισμούς και τραυματισμούς λόγω τριβών στην παλάμη. Στις παραπάνω εικόνες βλέπουμε την εξέλιξη κινήσεις και τα φορτία που μπορεί να επιφέρουν καταπόνηση τόσο στο άνω άκρο που κρατάει το σπαθί, στο άλλο άκρο που κρατάει το αμαξίδιο και στη σπονδυλική στήλη, καθώς είναι ένα άθλημα σε εισαγωγικά "μονομερές" και δεν ασκείται o αθλητής το ίδιο σε όλη τη σπονδυλική στήλη. Έχει καταγραφεί ότι σε αθλητές με σκολίωση ίσως το άθλημα της ξιφασκίας με αμαξίδιο να επιβαρύνει την πάθηση. Αθλητές μεγάλης ηλικίας με χαμηλή φυσική κατάσταση είναι πιο ευάλωτη στους τραυματισμούς, λόγω υπέρχρησης διότι κατέχουν τεχνική εμπειρία και υπερτιμούν τις ικανότητες τους στον αγωνιστικό χώρο (stergioulas et al 2007). Στην αποκατάσταση αθλητικών κακώσεων οι αθλητές αποτελούν μία ειδική κατηγορία ασθενών καθώς το πρόγραμμα αποκατάστασης που θα ακολουθήσουν μετά.

[Audio] από ένα τραυματισμό θα διαφέρει από αυτόν των υπόλοιπων ασθενών. Αφού ο αθλητής με ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να επιστρέψει στον αγωνιστικό χώρο όσο το δυνατόν γρηγορότερα χωρίς τον κίνδυνο επανατραυματισμού. Στόχος λοιπόν είναι η αποκατάσταση της λειτουργικότητας του αθλητή και επαναφορά στο άθλημα αν αυτό είναι δυνατό..

[Audio] (διαφάνεια 10: φωτογραφίες από έρευνα) Με την βοήθεια του Κ. Καζαγλη ολοκληρώσαμε μία έρευνα στους αθλητές ξιφασκίας σε αναπηρικό αμαξίδιο. Συμμετείχαν 7 αθλητές, 3 από αυτούς γυναίκες και 4 άντρες ηλικίας από 32 έως 49 ετών. Ο χρόνος που ασχολούνται με την ξιφασκία είναι από 2 έως 12 χρόνια και οι 5 από αυτούς ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό και 2 με ερασιτεχνικό αθλητισμό. Η συχνότητα της προπόνησης είναι τουλάχιστον 2 έως και 4 φορές την εβδομάδα. Ρωτήσαμε για την προθέρμανση για τις διατάσεις και την αποθεραπεία και έχουμε τα εξής αποτελέσματα: ότι όλοι κάνουν προθέρμανση ένα μεγάλο μέρος αυτών κάνουν και διατάσεις και στην αποθεραπεία δεν είναι τόσο ενεργοί. Ρωτήσαμε τους αθλητές μας σχετικά με τους τραυματισμούς την ώρα της προπόνησης, την ώρα του αγώνα και για τραυματισμούς που μπορεί να έχουν στην καθημερινή τους χρήση. Από τα αποτελέσματα φαίνεται ότι την ώρα της προπόνησης περισσότερη καταπόνηση έχουμε στα δάχτυλα, στο αριστερό και στο δεξί ώμο, στον καρπό και τη σπονδυλική στήλη, κυρίως στην αυχενική μοίρα. Σε ότι αφορά την ώρα του αγώνα οι περισσότεροι τραυματισμοί γίνονται στον ώμο και κυρίως στον αριστερό που κρατάει το καρότσι, στον αγκώνα και στα δάχτυλα και έχουμε και επιμέρους τραυματισμούς και στη σπονδυλική στήλη. Η συχνότητα των τραυματισμών είναι σπάνια. Στις καθημερινές δραστηριότητες οι τραυματισμοί είναι εξίσου αρκετές όπως και στην ώρα της προπόνησης ενώ κατά τη διάρκεια του αγώνα βλέπουμε ότι οι τραυματισμοί είναι λιγότεροι. Συνήθως έχουμε μυικές κακώσεις. 5 από τους 7 αθλητές αναφέρουν μυικές κακώσεις, ελάχιστα συνδεσμικές και ευτυχώς καθόλου κατάγματα υπερχρησης. Αν Μιλάμε τώρα για τα σύνδρομα υπέρχρησης ώμου φαίνεται η τενοντίτιδα μακράς κεφαλής του δικεφάλου ότι έχει το μεγαλύτερο ποσοστό τενοντοπαθειας -.

[Audio] ρήξη στροφικού πετάλου. Γενικότερα στο άνω άκρο παρατηρούμε τενοντοελυτρίτιδα, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και επικονδυλίτιδες, για τα οποία θα αναφερθούμε αναλυτικά στην συνέχεια της παρουσίας. Αναφερόμενοι στον τελευταίο τραυματισμό την ώρα της άθλησης, βλέπουμε ότι υπάρχουν ποσοστά ίδια σε όλες τις αρθρώσεις που αναφερόμαστε σε ότι αφορά ώμο αγκώνα καρπό δάχτυλα αυχενική θωρακική και οσφυϊκή μοίρα. Η κλίμακα του πόνου είναι και αυτή πολύ σημαντική, γιατί όπως βλέπουμε οι αθλητές αντέχουν περισσότερο στον πόνο, παρόλο τον τραυματισμό τους και μπορούμε να πούμε ότι ο πόνος αυτός αλλάζει ,αναλόγως την ώρα του αγώνα ή την ώρα της προθέρμανσης. Κάναμε την ερώτηση τι πιστεύουν ότι οδήγησε στον τραυματισμό αν υπήρχε δηλαδή κακή τεχνική, αν υπήρχε έλλειψη προθέρμανσης, υπερχησης. Όλα μαζί τα παραπάνω οδηγούν σε ένα τραυματισμό, η υπερβολική χρήση των χεριών, βιαστική προθέρμανση, υπερχρηση, κόπωση και σύγκρουση με τον αντίπαλο , έλλειψη αποθεραπείας και υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων, ήταν απαντήσεις που δόθηκαν σε αυτή την ερώτηση. Στην αντιμετώπιση του κάθε τραυματισμού τους βλέπουμε ότι παίρνουν φαρμακευτική αγωγή για καλή μας τύχη κάνουν φυσικοθεραπείες και χρειάστηκε και σε έναν αθλητή χειρουργική αντιμετώπιση. Η αποκατάσταση μέσω φυσικοθεραπείας βλέπουμε ότι διαφέρει από 1-10 μέρες 10 μέρες ένα μήνα και από ένα μήνα και πάνω αναλόγως τον τραυματισμό. Και βέβαια η ερώτηση εάν η φυσικοθεραπεία καλύπτονται από την ομοσπονδία το 60% ανέφερε ότι δεν καλύπτεται και είναι ένα θέμα που και αυτό πρέπει να κοιτάξουμε με πολλή αγάπη και φροντίδα έτσι ώστε να μπορούμε να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας προς σε αυτά τα άτομα.

[Audio] (διαφάνεια 11: Tενοντοπαθεια μυών πετάλου στροφέων - σύνδρομο πρόσκρουσης) Tενοντοπαθεια μυών πετάλου στροφέων - σύνδρομο πρόσκρουσης • ρήξη στροφικού πετάλου • τενοντίτιδα μακράς κεφαλής βραχιονίου • εξάρθρημα ώμου -αστάθεια ώμου • ρήξη επιχείλιου χόνδρου • Συνδεσμικές κακώσεις • Κατάγματα • πτερυγοειδης ωμοπλάτη(αποτέλεσμα κόπωσης των σταθεροποιητικών μυών της ωμ/της) (διαφάνεια 12: Σύνδρομα άνω άκρου) επικονδυλιτιδα εσω κονδυλου αγκωνα επικονδυλίτιδα εξω κονδυλου αγκώνα Συνδεσμικές κακώσεις αγκωνα Κατάγματα αγκωνα Ωλένια νευρίτιδα σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα - τενοντοελυτρίτιδα αρθρίτιδα μετακαρποφαλλαγγικης σύνδρομο DE QUERVAIN ( τενοντοελυτρίτιδα αντίχειρα ) trigger finger (εκτινασσόμενος δάκτυλος).

[Audio] (διαφάνεια 13: Κείμενο) Το ΚΝΣ συμβάλει στην αποκατάσταση της τενοντοπάθειας στα συγκεκριμένα άκρα. Κυρίως στο γνωσιακό μέρος του ΚΝΣ, πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα ως ασθενείς και πως εμείς ως φυσικοθεραπευτές. Το περνάμε στον ασθενή ότι είναι κάτι που δεν πρέπει να φοβάται, για να μη δημιουργήσει μία αρνητική αντίληψη φόβου - αποφυγή, με αποτέλεσμα να μη χρησιμοποιεί σωστά το άκρο, το οποίο επιφέρει επιπλέον φθορά του τένοντα. (διαφάνεια 14: Αντιμετώπιση συνδρόμων καταπόνησης) 1. άσκηση - τεχνικές κινητοποίησης - manual therapy βοηθούν στην αποκατάσταση 2. manual therapy και άσκηση σε συνδυασμό αυξάνουν την κινητικότητα, την τροχιά και μειώνουν τον πόνο. 3. μέτρια ερευνητική απόδειξη των μέσων (Αν και στην καθημερινότητα μας διαπιστώνουμε την σημαντική βοήθεια τους).

[Audio] (διαφάνεια 15: Σύνδρομα υπέρχρήσης συμπλέγματος ώμου) Σύνδρομα υπέρχρησης συμπλέγματος ώμου Συνδυασμό κλασικής άσκησης με κινητοποίηση του νευρομυικου ιστού, αυτό συμβάλλει στην μείωση πόνου και την αύξηση της λειτουργικότητας. (διαφάνεια 16: Κείμενο ) Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα κλινικό αλγόριθμο που εξετάζει αν υπάρχει μείωση στην παθητική τροχιά, τα κινητικά πρότυπα - ελλείμματα ή όχι, έλεγχος ωμοπλάτης, μείωση κινητικότητας στην ΑΜΣΣ & ΟΜΣΣ. Στον αθλητικό χώρο πρέπει να έχουμε αυξημένη αντοχή, αυξημένα φορτία για την εκτέλεση των κινήσεων (διαφάνεια 17: Πόνος- Ανασταλτικός παράγοντας για την αποκατάσταση ) Ο πόνος είναι παράγοντας που δεν βοηθάει στην αποκατάσταση..

[Audio] (διαφάνεια 18: Κείμενο) 1.Παθητικές κινήσεις ( αύξηση παθητικού εύρος τροχιάς) εκκρεμοειδείς κινήσεις 2.Ενεργητικές υποβοηθούμενες 3.Ενεργητικές κινήσεις με τροχαλία 4.Διατάσεις οπίσθιο και πρόσθιο Θυλάκου 5.Ενεργητικές κινήσεις 6.Ασκήσεις με εξωτερική αντίσταση 7.Ασκήσεις σταθεροποίησης 8.Έσω - έξω στροφές με προοδευτικά φορτία 9.Κλειστής κινητικής αλυσίδας 10.Κλειστής κινητικής με μπάλα ή σε ένα όργανο ισορροπίας 11.Ασκήσεις ανοικτής κινητικής αλυσίδας 12.Λειτουργική αποκατάσταση με άσκηση ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας 13.PNF για τις σύνθετες κινήσεις 14.Δυναμικές δραστηριότητες - Απότομη αλλαγή θέσεων 15.Αυξημένα φωτιά μέσω TRX ή ασταθών σημείο (Bosu) φορτία και ταχύτητα 16.BFR Blood Flow Restriction.

[Audio] (διαφάνεια 19: Σύνδρομα υπερχρησης Tennis elbow) Συνδρομα υπερχρησης Tennis elbow • Θεραπευτική άσκηση ( φορτίο) + ( εκπαίδευση) συμβουλευτική • Αν έχουμε υψηλή ευερεθιστότητα κάνουμε αποφόρτιση • Διαχείριση του πόνου με τεχνικές κινητοποίησης οπίσθιο πρόσθιες κινητοποιήσεις στην κερκιδωλενική άρθρωση • Κεντρική ευερεθιστότητα. οι ασθενείς μας έχουν ανάγκη καθ ησυχασμού, αναλύσεις και πληροφοριών σε σχέση με το πώς λειτουργεί ο πόνος στο σώμα μας • Συμπλοκή περιφερικού νεύρου χρησιμοποιούμε τεχνικές για το συγκεκριμένο νεύρο π.χ. κερκιδικο με χρηση κινητοποιήσεων, γλιστρηματος • Τεχνικές σε ΑΜΣΣ. Άμεση εφαρμογή αναλγησίας στην περιοχή των αγκώνων έρευνες, μελέτες και η κλινική μας εμπειρία δείχνει ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

[Audio] (διαφάνεια 20: Σύνδρομα υπερχρήσης στην άκρα χείρα) Σύνδρομα υπερχρήσης στην άκρα χείρα 1.Προβλήματα διαμερισμάτων 2.Κακώσεις καρπού (από διάστρεμμα μέχρι κάταγμα) 3.Τρίγωνο ινοχόνδρινο σύμπλεγμα 4.Κατάγματα από βια υπέρχρησης μεταβολικό 5.De quervain -> Τενοντοπάθεια 6.Κακώσεις μαλακών μορίων (καμπτήρες μυς παρόλο που στην άκρα χείρα δεν έχουμε τόσο μεγάλη μυϊκή γαστέρα όπως σε άλλες περιοχές του σώματος) Είναι τενοντίτιδες η τενοντοπαθειες? Σύνδρομα υπερχρήσης ή κακής χρήσης? Ακολουθούμε αυτό που ο βιολογικός ιστός μας δίνει σαν ανταπόκριση αφού τον αξιολογήσουμε. Στο πίσω μέρος του μυαλού μας πρέπει να έχουμε την τεχνική του αθλήματος για να μπορέσουμε να τον επαναφέρουμε στην αθλητική δράση.

[Audio] (διαφάνεια 21: Αντιμετώπιση συνδρόμου υπέρχρησης άκρας χείρας) Αντιμετώπιση συνδρόμου υπέρχρησης άκρας χείρας 1.Ανάπαυση ( χρήση νάρθηκα, tape 1 έως 4 εβδομάδες) Όχι απόλυτη ανάπαυση. Επιτρέπουμε την κινητοποίηση μακριά από το σημείο τραυματισμού με έμμεση φόρτιση π.χ. ονυχοφόρος κίνηση για μείωση της ατροφίας, μείωση προβλήματος ολισθηρότητας του τένοντα των καμπτήρων (Όταν πάσχει π.χ. εκτείνοντας και απαγωγός του αντίχειρα.) 2.Σωστή χρήση φυσικών μεθόδων (π.χ. σε ένα De quervain) η χρήση παγοθεραπειας μπορεί να κάνει πιο ισχαιμικό τον τένοντα από ότι είναι, οπότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την παγοθεραπεία τόσο όσο αντέχει η περιοχή και για το διάστημα για το οποίο χρειάζεται 3.Προοδευτική φόρτιση των ινών που έχουμε αξιολογήσει ότι υφίστανται στην βιολογική αρνητική επίδραση δηλαδή μέσω στατικών και εφελκυστικών ασκήσεων στα όρια του πόνου που διαφέρουν στους αθλητές..

[Audio] (διαφάνεια 22: Εκπαίδευση πώς θα χρησιμοποιεί το χέρι εργονομία του αθλήματος) Εκπαίδευση πώς θα χρησιμοποιεί το χέρι εργονομία του αθλήματος 1.Παθητική διάταση βάζοντας τον σε σωστή αρχική θέση ψηλαφώντας και νιώθοντας σε ποιο σημείο ξεκινάει ο κριγμός ενεργητική διάταση σφίξε- χαλάρωσε PNF 2.Ενεργητική χαλάρωση – διάταση. Προοδευτική διάταση κεντρικά προς την ονυχοφορο (πολύ αρθριτικός τένοντας) σε αργό ρυθμό χωρίς αναπαραγωγή πόνου 3.Αυτο-Κινητοποίηση της άρθρωσης. Κυρίως αν χρησιμοποιεί το νάρθηκα (διαφάνεια 23: Τεχνικές μαλακών μορίων) Τεχνικές μαλακών μορίων 1.Λειτουργική μάλαξη 2.Εν τω βάθη τρίψεων 3.Κινητοποίηση 4.Τεχνικές ενεργητικής διατάσεων 5.Δινόλουτρο ( θερμοθεραπεία, πλεονεκτήματα κινήσεων σε νερό) με ισοκινητικά στοιχεία από αντίσταση του νερού.

[Audio] (διαφάνεια 24: Τεχνικές ελαστικότητας) Τεχνικές ελαστικότητας Εφαρμόζονται μέχρι το σημείο αισθήσεις τάσης όπου παραμένει για δευτερόλεπτα - απελευθέρωση και επανάληψη της τεχνικής. Έλξεις πρώτου και δεύτερου βαθμού Όχι βία επί των βιολογικών ιστών Αυτό είναι το μυστικό αποκατάστασης (διαφάνεια 25: Φαύλος κύκλος θεραπευτικοί στόχοι) Φαύλος κύκλος θεραπευτικοί στόχοι 1.Αναγνώριση με ποιον τρόπο μπορεί να μειώσουμε την μυϊκή τάση που παράγει πόνο μέσα από ειδικές ασκήσεις 2.Αναγνώριση δραστηριότητα της καθημερινότητας, που αναπαράγει τον πόνο 3.Αναγνώριση και διόρθωση των μηχανισμών που έχει αναπτύξει ο αθλητής για αποφυγή του πόνου και δημιουργούν λάθος κινητικά πρότυπα..

[Audio] (διαφάνεια 26: Κείμενο) Οι τραυματισμοί υπέρχρησης αποτελούν το 30 έως 50% των τραυματισμών που συμβαίνουν σε έναν αθλητή η θεραπεία του δεν έχει να κάνει μόνο με την αντιμετώπιση του τραυματισμού αλλά και την εξέλιξη των παραγόντων κινδύνου που συνεισφέρουν στην εξέλιξη του τραυματισμού. Εντοπίζοντας και κατανοώντας αυτούς τους παράγοντες είναι εύκολο να βρεθεί η αιτία του προβλήματος, να τροποποιηθεί η προπόνηση και στο μέλλον να εξαλειφθούν. Όταν λοιπόν τροποποιηθούν οι εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες ο ιστός αποκαθίσταται..